WIOSENNE MATERIAŁY

Witajcie!

Myślicie już o wiośnie? Ja, zdecydowanie tak! Uwielbiam wiosenne zajęcia z moimi Przedszkolakami, dlatego postanowiłem  stworzyć materiały, które przydadzą się
 na zajęcia o tematyce wiosennej. 

Wszystkie plansze do pobrania znajdziecie tutaj.

W tym poście znajdziecie również ilustracje przedstawiające przyrodę budzącą się do życia.

Wszystkie ilustracje do pobrania znajdziecie tutaj.

Jeżeli spodobają się Wam dzisiejsze materiały to będzie mi bardzo miło, jak zostawicie komentarz i podzielicie się swoją opinią. :)

Niebawem na blogu, kolejna porcja inspiracji na wiosenne zajęcia.

ZABAWY NASZYCH DZIADKÓW

Witajcie!

Chciałbym Wam dzisiaj przedstawić zabawy, w które bawili się nasi dziadkowie.

Zabawy również świetnie sprawdzą się w Waszej grupie przedszkolnej. 

• Stoi różyczka w czerwonym wieńcu.

Dziecko – różyczka stoi w środku koła. Dobiera sobie partnera i tańczy z nim w rytm piosenki śpiewanej przez dzieci w poruszającym się kole. Po zakończeniu piosenki wybrane dziecko pozostaje w kole jako Różyczka, a poprzednia Różyczka wraca na jego miejsce w kole i zabawa rozpoczyna się od początku.

Stoi różyczka w czerwonym wieńcu,

my się kłaniamy jako książęciu.

Ty różyczko dobrze wiesz,

kogo lubisz, tego bierz!

• Ojciec Wirgiliusz .

Dziecko – ojciec Wirgiliusz stoi w środku koła. Dzieci w kole poruszają się, śpiewając:

Ojciec Wirgiliusz

uczył dzieci swoje,

a miał ich wszystkich

sto dwadzieścia troje.

Hejże, dzieci, hejże ha,

róbcie wszystko co i ja!

Po zaśpiewaniu piosenki dzieci z koła zatrzymują się i naśladują ruchy, jakie wykonuje ojciec Wirgiliusz. Potem dziecko z koła wybiera inną osobę, która zostanie kolejnym ojcem Wirgiliuszem.

• Moja Ulijanko.

Dzieci ustawiają się w kole, w środku którego stoi dziecko – Ulijanka. Dzieci s kole poruszają się śpiewając, a Ulijanka wykonuje odpowiednie ruchy.

Moja Ulijanko,

klęknij na kolanko,

podeprzyj se boczki,

złap się za warkoczki.

Wszyscy skandują:

Umyj się,

uczesz się,

ubierz się,

kogo chcesz,

tego bierz!

Ulijanka wybiera sobie osobę, tańczy z nią, a później zajmuje jej miejsce w kole.

• Z kółka do kółka – zabawa.

Zabawa polega na zmianie miejsc pomiędzy dziećmi. Nauczyciel rozkłada obręcze na podłodze, o jedną mniej od liczby dzieci. Dzieci zajmują miejsca w obręczach. Dziecko, któremu zabrakło obręczy, podchodzi kolejno do stojących w obręczach – komórkach i pyta:

- Czy są komórki do wynajęcia?

Dziecko z danej obręczy odpowiada:

-Nie ma!

Po czym stara się szybko zamienić swoją komórkę z dzieckiem stojącym obok. Z tej okazji usiłuje skorzystać dziecko poszukujące komórki i próbuje zająć którąś z opuszczonych obręczy. Jeżeli zdąży jako pierwsze wskoczyć do obręczy – komórki, zostaje jej właścicielem, a dziecko, które dało się ubiec i straciło obręcz – komórkę, zostaje poszukującym komórki do wynajęcia.

• Bawimy się w konopki.

Dwoje dzieci tańczy w środku koła, a pozostałe poruszają się po kole i śpiewają. Po każdej zwrotce przyłącza się do nich dziecko, którego imię wymienione jest w piosence (wymienia je dziecko, które ostatnie przyłączyło się do koła).

Bawimy się w konopki, w konopki,

ale małe snopki, ale małe snopki!

Hop, hop, mało nas, a ty Gosiu (Stasiu...)

chodź do nas!

Gdy już wszystkie dzieci są w kole, zaczynają krążyć, a dzieci śpiewają:

Bawimy się w konopki, konopki,

ale duże snopki, ale duże snopki!

Hop, hop, mało nas, a Ty Gosiu (Stasiu...)

idź od nas!

Wymienione w piosence dzieci odłączają się i tworzą oddzielne koło poruszające się także przy piosence.

• Mało nas, mało nas.

Zabawa bardzo podobna do Bawimy się w konopki. Najpierw dwoje dzieci tańczy w kółeczku śpiewając i odpowiednio do tekstu, dobierani są pozostali uczestnicy zabawy.

Potem, gdy wszyscy uczestnicy zabawy są w kole, dzieci wymienione w piosence z imienia – odłączają się z koła.

Mało nas, mało nas

do pieczenia chleba,

jeszcze nam, jeszcze nam

Zosi (Gosi, Jasia itd.) tu potrzeba!

Dużo nas, dużo nas

do pieczenia chleba,

jeszcze nam, jeszcze nam

Zosi (Gosi, Jasia itd.) nie potrzeba!

• Jasiu, zapiszcz.

Dzieci siedzą w kegu na krzesełkach. W środku kręgu stoi chętne dziecko z zawiązanymi oczami. Najpierw obraca się ono wokół własnej osi, a potem podchodzi do dzieci, dotyka kolan jednego z nich i prosi: Jasiu, zapiszcz. Dotknięte dziecko odpowiada: piiip, starając się zmienić głos. Dziecko, jeżeli rozpozna, kto zapiszczał, zajmuje po odsłonięciu oczu miejsce tej osoby, a jeżeli nie odgadnie – szuka dalej.

• Nie wolno się śmiać!

Chętna para dzieci staje naprzeciwko siebie, patrząc sobie w oczy, ale nie wolno im się śmiać. Dozwolone jest robienie różnych min, które mają rozśmieszyć partnera. Kto pierwszy się zaśmieje, opuszcza partnera, a jego miejsce zajmuje inne dziecko

• Klockowa zgadywanka

Na stole leży dwadzieścia takich samych klocków. Chętne dziecko zamyka na chwilę oczy, w tym czasie inne dziecko dotyka jednego klocka. Po otwarciu oczu, zbiera do pudełka klocki, aż trafi na dotknięty. Wtedy pozostali uczestnicy mówią: Raz, dwa, trzy, twoja gra się kończy! Dziecko przestaje zbierać klocki i zabawę rozpoczynamy od początku.

• Chustka w kole

Dzieci stają w kole i patrzą przed siebie. Jedno dziecko biega z chusteczką (związaną w supeł) po zewnętrznej stronie koła. Upuszcza chustkę za wybraną osobę i ucieka. Dziecko, za którym upadła chusteczka goni uciekającego. Kto jako pierwszy dotrze do pustego miejsca, zajmuje je. Drugie dziecko musi krążyć z chustką. Jeżeli któreś dziecko nie zauważy leżącej za nim chusteczki, musi też krążyć z chustką.

• Jakim jestem zwierzątkiem?

Każdemu dziecku nauczyciel umocowuje na plecach inny obrazek zwierzęcia. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie nazwy zwierzęcia ze swojego obrazka. W tym celu dzieci poruszają się po sali i pytają inne dzieci o swój obrazek. Pytania muszą być tak sformułowane, żeby odpowiedź brzmiała tak lub nie. Zabawa kończy się, gdy wszystkie dzieci odgadną nazwę swojego zwierzątka z obrazka.

• Ciuciubabka

Jedno dziecko z zawiązanymi oczami jest Ciuciubabką. Nauczyciel delikatnie porusza nim – obraca w miejscu, a dzieci rozmawiają z Ciuciubabką:

Dzieci: Ciuciubabko, gdzie stoicie?

Ciuciubabka: Na beczce.

Dzieci: A co w tej beczce jest?

Ciuciubabka: Kwas

Dzieci: To łapcie nas!

Ciuciubabka stara się złapać jedną osobę, która zostaje nową Ciuciubabką i zabawa rozpoczyna się od nowa.

• Ciuciubabka 2.

Połowa dzieci z grupy ma zawiązane oczy. Osoby widzące tańczą przy dźwiękach muzyki z osobami niewidzącymi. Gdy muzyka milknie pary rozdzielają się, dzieci odsłaniają oczy i muszą wskazać swojego partnera z tańca. Potem następuje zmiana – zawiązują oczy osoby, które widziały i zabawę rozpoczynamy od początku.

• Stój jesteś kamieniem.

Jedno dziecko jest czarodziejem, który zamienia dzieci w kamienie. To dziecko, którego dotknie, stoi bez ruchu jak skamieniałe.Gdy czarodziej zaczaruje wszystkie dzieci, wtedy zostaje nim dziecko, które było zaczarowane jako ostatnie.

• Stary niedźwiedź mocno śpi.

Dziecko – niedźwiedź śpi w środku koła utworzonego przez pozostałe dzieci, które śpiewają, które śpiewają, krążąc wokół niedźwiedzia na palcach, aby go nie zbudzić.

Stary niedźwiedź mocno śpi.

Stary niedźwiedź mocno śpi.

My go nie budzimy, bo się go boimy.

Jak się zbudzi to nas zje,

jak się zbudzi to nas zje!

Koło zatrzymuje się. Dzieci, poruszając palcem wskazującym

mówią:

Pierwsza godzina – niedźwiedź śpi.

Druga godzina – niedźwiedź chrapie.

Trzecia godzina – niedźwiedź łapie!

Potem dzieci rozbiegają się, a dziecko – niedźwiedź stara się złapać jedną osobę,

która zostanie niedźwiedziem.

Uważam, że warto wracać do starych sprawdzonych zabaw. Mam nadzieję, że wykorzystacie niektóre z nich w przedszkolu.

POMYSŁY NA ZIMOWE PRACE PLASTYCZNE

ZIMOWE ZABAWY BADAWCZE ZE ŚNIEGIEM

„Powiedz mi, a zapomnę, 

 pokaż - a zapamiętam, 

 pozwól mi działać, a zrozumiem!" 

Konfucjusz 

Witajcie!

Zima za oknami, to dlaczego nie wykorzystać tej okazji i przeprowadzić zabawy badawcze, które w łatwy sposób można przeprowadzić z dziećmi.

Dzieci w wieku przedszkolnym mają naturalną ciekawość świata, którą my jako nauczyciele powinniśmy rozwijać wśród małych dzieci.

Oto kilka moich propozycji:

„Jaki jest śnieg i lód?”

Do przeprowadzenia tej zabawy, będziemy potrzebować:

• 2 szklanki
• flamaster
• śnieg i lód

Celem doświadczenia jest określenie właściwości i cech fizycznych śniegu i lodu.

Dzieci zaznaczają flamaster poziom śniegu i lodu (w obu szklankach powinien być ten sam). Odstawiają szklanki w ciepłe miejsce. Po pewnym czasie, gdy śnieg i lód stopnieje opisujemy zaobserwowane zmiany.

„Czy śnieg jest czysty?”

1.„Skąd się bierze śnieg?” – rozmowa z dziećmi.

Dzieci próbują wyjaśnić pochodzenie śniegu, dzielą się swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami. Nauczycielka zbiera wszystkie informacje i opowiada w jaki sposób powstaje śnieg.

2.Zabawa gramatyczna „Jaki jest śnieg?”

Dzieci wymieniają przymiotniki określające śnieg np. biały, czysty, puszysty, miękki, lekki, zimny, mokry..., a następnie dokonują porównania np.:

• biały jak: mleko, papier,...
• czysty jak: szyba, woda,...
• miękki jak: futerko, poduszka, wata,...itd.
• lekki jak: piórko, nitka, biedronka
• Dlaczego śnieg jest mokry?”

3.Prosimy dzieci, żeby dotknęły przyniesiony w naczyniu śnieg i powiedziały, jaki jeszcze jest śnieg. Wybrane dzieci sprawdzają, co dzieje się ze śniegiem, jeśli potrzymamy go przez chwilę w dłoni. Zadaniem dzieci jest podzielenie się spostrzeżeniami i wyciągnięcie wniosków, np. Śnieg stopił się w ciepłej dłoni,a ręka jest mokra.

Następnie możemy sprawdzić, co będzie się działo, jeśli postawimy szklankę ze śniegiem w ciepłym miejscu. Dzieci obserwują i wyciągają wnioski:

Śnieg stopił się. W szklance jest woda. Śniegu było więcej, niż jest teraz wody.

Zachęcamy dzieci, żeby przyjrzały się wodzie w szklance i powiedziały, jaka jest woda, która powstała ze śniegu.

Spostrzeżenia dzieci: Woda jest mętna, brudna, pływają w niej paprochy. Śnieg jest biały, ale nie jest czysty.

Nauczyciel zgniata śnieg w ręku i prosi wybrane dziecko i prosi wybrane dziecko, o sprawdzenie, jaki jest teraz śnieg. Wnioski dzieci: Jest twardy, zimny i przypomina lód.

Warto wykorzystywać zabawy badawcze w pracy z dziećmi, gdyż rozwijają one myślenie przyczynowo-skutkowe, doskonalą orientację otaczającego nas świata.

Poprzez zabawy badawcze rozwijamy u dzieci logiczne myślenie i doskonalimy sprawność umysłową.

Mam nadzieję, że moja propozycja zimowych zajęć badawczych, zainspiruje Was na wykorzystanie ich w swojej grupie!

ZIMOWE ZABAWY

Witajcie! 

Dzisiaj chciałbym Wam pokazać fajne zabawy, które możecie wykorzystać na zimowych zajęciach z dziećmi.

• Zabawa ruchowa „Ziowa śnieżyca”. Ilustracja ruchem opowieści nauczyciela oraz dzieci.

Wybraliśmy się do lasu. Spacerujemy. Jest piękny, zimowy dzień. Nagle zerwał się silny wiatr, targa nami na boki i ciężko nam iść. Jedną nogę wyciągamy z zaspy. Teraz drugą. Zmarzły nam ręce, więc chuchamy na nie, żeby się rozgryzły. Rozcieramy policzki, a teraz nos. Idziemy dalej, ale śniegu jest coraz więcej. Wyciągamy z zaspy najpierw jedną nogę, teraz drugą. Staramy się rozgrzać – rozcieramy kolana i uszy. Tupiemy w miejscu. Uderzając dłońmi o ramiona, rozgrzewamy całe ciało. Wiatr ucichł i znowu jest przyjemnie w lesie, ale wiatr przywitał tyle śniegu, że trudno nam iść. Wracamy do przedszkola.

• Moją kolejną propozycją jest zabawa „Cztery pory roku”.

Dzielimy grupę na 4 zespoły. Każdy zespół otrzymuje szarfy w kolorze odpowiadającym jednej porze roku.

• jesień – kolor czerwony lub pomarańczowy
• zima – kolor biały lub niebieski
• wiosna kolor zielony
• lato – kolor żółty

A)Zespoły kolejno wykonują zadania. Nauczyciel mówi zagadki związane z porą roku. Zespół, którego dotyczy rozwiązania zagadki, a wybrane dziecko podaje odpowiedź.

Jestem piękną porą roku:

dzięki mnie zielenieje wszystko wokół.

Daję wam pąki kwiatów na gałęziach drzew,

zapach bzu, smak truskawek, ptasi śpiew. (Wiosna)

Spotkasz mnie na łące

pełnej stokrotek i maków

oraz brzęczących pszczół,

zbierających nektar z kwiatów. (Lato)

Jestem damą w złote liście ubraną,

potrząsam jarzębiny kolorami,

rzucam wam pod nogi szyszki i kasztany. (Jesień)

Gdy nadchodzę, śniegiem sypię,

dzieci w nosy mrozem szczypię. (Zima)

B) Prezentujemy dzieciom w dowolnej kolejności rysunki przedstawiające daną porę roku, np.:

• gałązkę ze śniegową pierzynką, gila, sople lodu, płatki śniegu (zima)
• Skowronka, tulipan, wierzbowe gałązki, gałązki bzu, truskawki (wiosna)
• motyl, maliny, kłosy zbóż, stokrotki (lato)
• jarzębina, żołędzie, kolorowe liście, muchomor, prawdziwek (jesień)

Zadaniem zespołów jest wyszukanie tych rysunków, które opowiadają ich porze roku.

Dzięki mogą przykleić obrazki na sylwetach pór roku lub na kolorowym brystolu.

• Zabawa ruchowa „Śniegowe gwiazdki”.

Dzieci stoją w kole. Otrzymują po jednej gwiazdce (żółtej, srebrnej, niebieskiej j lub białej) na tasiemce do zawieszania na szyi. Nauczyciel ustala z dziećmi, jakie czynności będą wykonywała na dane hasło:

• Gwiazdki żółte – naśladowanie gry na fortepianie
• Gwiazdki srebrne – tupanie nogami.
• Gwiazdki niebieskie – podskakiwanie.
• Gwiazdki białe – uderzanie dłońmi naprzemiennie o uda.

Na hasło nauczyciela „Śnieżyca” - wszystkie gwiazdki wirują po całej slai.

• Zabawa „Prawda czy fałsz?”

Dzieci siedzą w kole lub w półkolu. Nauczyciel mówi zdania, a dzieci podnoszą tabliczkę, pokazując zieloną stronę, jeśli zdanie jest prawdziwe, i czerwoną – jeśli zdanie jest fałszywe. Za każdym razem wybrane dziecko uzasadnia wybór.

1. Zimą zakładamy rękawiczki, szalik i czapkę;
2. Zimą pływamy w jeziorze.
3. Zimą z nieba lecą mięciutkie płatki śniegowe.
4. Zimą gałęzie drzew okryte są puszystymi kołderkami ze śniegu.
5. Zimą słońce szczypie w nosy i uszy.
6. Zimą zające cały czas śpią w norkach.
7. Zimą mróz zmienia wodę w lód.
8. Zimą na łąkach kwitną pachnące kwiaty.

• Zabawa ruchowo – naśladowcza „Zimowe zabawy”

Wyjaśniamy dzieciom, jakie ruchy mają naśladować, np.:

jazdę na nartach, jazdę na łyżwach, jazdę na sankach w parach – jedno dziecko ustawia się przed drugim plecami. Dzieci podają sobie ręce i biegają po sali. Na sygnał nauczyciela zamieniają się miejscami; rzucanie śnieżkami, możemy do tego wykorzystać papierowe kule). Pamiętamy tylko, aby przypomnieć dzieciom, jak należy zachować się podczas bitwy na śnieżki (rzucanie poniżej pasa).

Sygnalizując zmianę możemy śpiewać piosenkę na melodię Panie Janie:

Hej, dzieciaki ! To ja Zima.

Witam was, witam was.

Znów się pobawimy, znów się pobawimy,

to już czas, to już czas.

• Zabawa „Lepimy bałwanka”

Dzieci dobierają się parami. Jedno dziecko kładzie się na podłodze, drugie je turla. Po chwili następuje zamiana ról. Następnie oboje naśladują układanie kul.

• Zabawa „Kule śniegowe”

Do zabawy możemy wykorzystać woreczki gimnastyczne. Rozdajemy dzieciom po jednym woreczku. Zadaniem dzieci:

1)podrzucają woreczki i je chwytają;

2)chodzą z woreczkami na głowie;

3)rzucają i chwytają woreczek w parach (jeden zbędny woreczek kładą obok siebie na podłodze);

4)przekładają woreczek za plecami i przed sobą w obydwu kierunkach;

5)przekładają woreczek pod zgiętą nogą lewą i prawą;

6)rzucają woreczek do celu, np.: do plastikowego kosza.

Mam nadzieję, że moje propozycję przydadzą się Wam, w codziennej pracy!

OWOCE SADÓW

Witajcie ! :)

Zazwyczaj na przełomie września i października omawiamy z dziećmi na zajęciach temat owoców i warzyw. 

W dzisiejszym wpisie chciałbym się z Wami podzielić pomysłami i materiałami, które przygotowałem do tego tematu.

Planuje z dziećmi wybrać się na pobliski targ z owocami, gdzie będziemy mogli obejrzeć owoce.

Razem z dziećmi będziemy oglądać i rozpoznawać owoce, a także wskazywać te, które rosną w Polsce oraz te, które sprowadza się do nas.

Przy okazji dzieci dowiedzą się, jak wygląda praca ekspedientki.

Przygotowałem dla Was również plansze z owocami, które możecie pobrać poniżej.  Przygotowałem również plansze z owocami egzotycznymi, które również znajdziecie do pobrania poniżej. Natomiast zabawy, jaki możecie wykorzystać przy temacie z owocami egzotycznymi znajdziecie niebawem na blogu ! :) 

Karty do pobrania tutaj .

Dostępna również inna wersja kart (bez napisu) :

Karty do pobrania tutaj .

Oto kilka innych pomysłów na zabawy z dziećmi:

1. "Zaczarowany worek" 

Nauczyciel pokazuje owoce, które potem będzie wkładać do zaczarowanego worka. Zadaniem dzieci jest nazwanie i określenie ich kształtu.

Następnie wskazane dziecko przez nauczyciela, wkłada ręce do worka i bez wyjmowania go stara się odgadnąć , co to za owoc. Po podaniu nazwy, wyjmuje owoc z worka i razem z grupą sprawdzamy, czy dane dziecko, odgadło dany owoc.

Poprawną odpowiedź możemy nagrodzić brawami .

2. "Sałatka owocowa"

Dzieci siedzą w kole, nauczyciel przydziela dziecku nazwę jednego z tech owoców (banan, jabłko, śliwka). Nauczyciel siedzi w środku koła i wymienia nazwy dwóch z tech owoców, np. śliwka i banan. Dzieci będące tymi owocami zamieniają się miejscami. Po kilkakrotnym powtórzeniu nauczyciel podaje hasło: "Sałatka owocowa!" Wówczas wszyscy szukają dla siebie innego miejsca w kole.

Możemy do tej zabawy zastosować krzesełka (ustawione w kole). Wówczas, gdy nauczyciel wypowie słowa: "Sałatka owocowa!" wszystkie dzieci szukają dla siebie nowego miejsca w kole. Osoba dla której zabraknie krzesełka siada na środku koła. 

3. "Pomarańcze do kosza"

Zabawa ta polega na celowaniu  i prawidłowego rzutu do celu.  Prosimy dzieci aby ustawiły się w kole. Każdemu dziecku przydzielamy piłeczkę lub woreczek gimnastyczny. W środku koła leży obręcz, a dzieci kolejno celują i rzucają piłki do obręczy.

4. " Owocowe ślady"

Do tej zabawy będziemy musieli przygotować kontury owoców wycięte z papieru.

Rozkładamy na dywanie kontury owoców w określonym przez nas układzie, np.: banan-jabłko- ananas-banan-jabłko.

Zadaniem dzieci jest dokończenie rytmu zaczętego przez nas, gdy rytm zostanie ułożony przez dzieci, wyjaśniamy, że każdy owoc ma swój  ruch np.: banan - tupnięcie,  jabłko- klaśniecie, ananas- podskok. Prosimy dzieci, aby ruszały się tak, jak wskazują na to kolejne obrazki z owocami. 

5.  "Czapka niewidka"

Jest to moja ulubiona zabawa. Cała zabawa polega na tym, że wykonujemy czapkę niewidkę z krepy bądź kartonu, możemy wykorzystać nawet jakiś kapelusz. Czapka niewidka będzie potrzebna do zasłaniania drobnych przedmiotów, np. do owoców ;) .

Pokazujemy dzieciom owoce, które przynieśliśmy do przedszkola, a zadaniem dzieci będzie je nazwać. Układamy owoce w pewnej odległości od siebie, aby można było je było swobodnie zakryć czapką, Zadaniem dzieci jest zapamiętanie \, gdzie jest który owoc. 

Zaczynamy zabawę rymowanką:

"Czapka niewidka 

nie jest ładna,

choć niebrzydka.

Zasłoni, zakryje coś.

Jeśli wiesz co, to się zgłoś."

Dzieci zamykają oczy i pochylają się do przodu, a prowadzący nakrywa czapka jeden ze znajdujących się na stole owoców. Dzieci, które odgadną, jaki owoc jest ukryty pod naszą czapką niewidką, podchodzi do nas (nauczyciela) i na ucho lub na głos podaje jego nazwę, a w nagrodę otrzymuje za to punkt np.: patyczek czy żeton. Możemy po kilu powtórzeniach możemy zmienić układ kolejności owoców lub dołożyć owoce. 

Na zakończenie zabawy liczą swoje punkty.

6. "Drzewa w sadzie" 

Dzielimy dzieci na dwie grupy: dzieci - drzewa i dzieci-liście.

Drzewa zakładają zielone szarfy i stoją nieruchomo. Wystukujemy na tamburynie rytm, dzieci - liście biegają po sali - uważają, by nikogo nie potrącić. Gdy dźwięk tamburyna cichnie, dzieci - liście zwijają się kuleczkę  przy najbliższym drzewku (dziecku) . Po kilkakrotnym powtórzeniu zabawy, następuje zamiana ról.